Kotor to nadmorskie miasto zlokalizowane w najbardziej zacisznej części Zatoki Kotorskiej, w Czarnogórze. Miasto liczy 13.510, i jest centrum administracyjnym gminy Kotor. Stary, śródziemnomorski port Kotor, otoczony imponującymi murami miejskimi jest zachowany w bardzo dobrym stanie i został objęty ochroną światowego dziedzictwa UNESCO.
W latach 1420 do 1797, Kotor i jego okolice były pod panowaniem Republiki Weneckiej, stąd też wpływ Wenecjan jest jednym z najbardziej widocznych w architekturze. Boka Kotorska (Zatoka Kotor) jest czasami nazywana najbardziej wysuniętym na południe fiordem w Europie, choć w rzeczywistości jest to kanion rzeczny zanurzony w Adriatyku. Z niemalże zwisających wapiennych skał Orjen i Lovcen można zobaczyć jedyny w swoim rodzaju krajobraz śródziemnomorski . Jedną z ważniejszych informacji o Kotorze, jest fakt, iż miasto odnotowuje stały wzrost liczby turystów, których przyciąga zarówno piękno zatoki Kotorskiej, jaki i samego Starego Miasta Kotor, stając się jedną z najważniejszych destynacji Adriatyku.
Pierwsza wzmianka o Kotorze pochodzi z 168r.p.n.e, kiedy to została założona w tym miejscu osada rzymska, która była częścią rzymskiej prowincji Dalmacji. Kotor został ufortyfikowany w okresie wczesnego średniowiecza, kiedy to cesarz Justynian zbudował fortecę w 535 roku, po wydaleniu Gotów. Miasto zostało splądrowane przez Saracenów w 840. W 1002 roku poniosło straty podczas okupacji Pierwszego Cesarstwa Bułgarskiego, a w następnym roku został on oddany Serbom. Lokalna ludność zbuntowała się i zawarła sojusz z Dubrownikiem. Miasto otrzymało status chronionego stanu, zachowując nienaruszone instytucje republikańskie. W 1185, serbski książę Stefan Nemanja wszedł triumfalnie do Kotoru. Serbowie oszczędzili miasto i zbudowali w nim imponujący pałac. W XIV wieku Kotor rywalizował o wpływy z pobliską Republiką Ragusa. Upadek Serbii w 1389 sprawił, że miasto pozostało bez protektora i zostało ostatecznie zajęte przez Republikę Wenecji. Kotor przez kolejne stulecia był oblegany przez Imperium Osmańskie, nawiedzany przez zarazy i prawie zniszczony przez trzęsienia ziemi. Do tego w XVIII wieku zaczęły się”polityczne przepychanki”, które doprowadziły do tego, że Kotor przechodził z rąk do rąk, będąc pod panowaniem Francuzów, Rosjan, Austrii i Serbów. Po I wojnie światowej, Kotor stał się częścią Jugosławii. Po 1945 roku wszedł w skład Socjalistycznej Republiki Czarnogóry należącej do Jugosławii.
Stare miasto Kotoru (Stari Grad) jest jednym z najlepiej zachowanych średniowiecznych miast w tej części Morza Śródziemnego. Może poszczycić się typową zabudową miejską okresu między XII a XIV wieku. Asymetryczna struktura wąskich ulic i placów, w połączeniu z licznymi, cennymi zabytkami średniowiecznej architektury, przyczyniły się do wpisania Kotoru na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Dziedzictwo kulturowe tego miasta jest wzbogacone o unikalne style architektoniczne i atmosferę otoczenia. System fortyfikacji Kotoru, która chroni go od morza, to obecnie mur o długości 4,5 km, 20m wysokości i 15m szerokości. Jest zachowany jako jedna z największych historycznych wartości na świecie.
Kotor jest także jednym z głównych ośrodków turystycznych. Przyczyniły się do tego między innymi zabytki, takie jak Katedra św. Tripuna na Starym Mieście Kotor (zbudowana w 1166) i wyżej wspomniane mury miejskie.
Wysepki Sveti Dorde i Gospa od Škrpjela u wybrzeży miasta Perast są wśród najbardziej popularnych miejsc zlokalizowanych w pobliżu Kotoru. Nocne życie to kolejna rzecz, która przyciąga turystów do Kotoru. Stare Miasto jest pełne pubów, tawern i kawiarni, a także można odnaleźć tam kilka doskonałych klubów. Letnie imprezy, jak np. Letni Karnawał czy Bokeljska Noc, ściągają każdego roku tysiące turystów. Kotor raczej nie należy do miejsc nadających się na plażowanie, ze względu na brak piaszczystych plaż, a poza tym woda, w tej części Zatoki Kotorskiej, nie jest najlepszej jakości. Jednak półgodzinna przejażdżka samochodem pozwala na dotarcie do najlepszych plaż położonych na Riwierze Budvy.